Terugblik en over het bijna verstreken jaar 2024 en met een vooruitzicht naar 2025. Deel 1 en deel 2.

Deel 1, Een terugblik en over het bijna verstreken jaar 2024. En met een vooruitzicht naar het nieuwe jaar 2025!

En sinds ik op woensdag 14 augustus 2024 de stoute schoenen eindelijk weer eens aantrok om naar Amsterdam Sloterdijk te vertrekken om daarna met bus 22 richting Muiderpoortstation bij bushalte Contactweg uit te stappen en lopend de 200 meter naar de Magneetstraat 7 af te leggen.

Plaats van bestemming: Kantoor van Premiums Websites B.V./WebsiteDay. Afspraak met Thomas en daarna Fikrye .
Doel van de afspraak: Een Webshop annex website beginnen.

In 2014 was ik na 3 jaar gestopt met mijn eerste website via een webdesigner in Leeuwarden dankzij de participatiewet mogelijk gemaakt.
En dus nu 10 jaar later de draad weer opgepakt na een lange tijd maar ook enerverende met veel nieuwe ervaringen en turbulente gebeurtenissen die zijn weerga niet kent.
In grote lijnen blik ik nu even terug en het begon in 2013 toen ik mijn eerste boek met origineel geschreven Engelse en Nederlandse gedichten uitgegeven heb bij Xlibris Selfpublishing Company. Dat was op zich een hels karwei om alles dan op eigen houtje te doen tot en met editing en alleen minimaal de technische afwerking op enige steun van de uitgever te kunnen rekenen. Het was een gedurfde investering en eigenlijk om een lang gekoesterde droom als actieve dichter en performer een boek uit te willen geven. Meermalen heb ik een manuscript gevuld met talloze gedichten opgestuurd naar verschillende uitgevers in Nederland en tot zelfs Engeland en Verenigde Staten gestuurd. Aangezien ik vanaf jonge leeftijd in de loop van de jaren na eerst alleen gedichten schreef in het Nederlands (immers in de roerige jaren 70 was Nederlands naast Geschiedenis mijn vak op de Lerarenopleiding Ubbo Emmius in Groningen die ik helaas door fatale omstandigheden/buiten eigen schuld niet heb kunnen afmaken). Later in de eindjaren 80 begon ik ook vooral Engelse gedichten en eigenlijk songs bedoeld voor de muziek te schrijven. Helaas nul op rekest gekregen van de uitgevers. Maar dat was voor mij geen reden om te stoppen met schrijven omdat een passie c.q. liefde en met het talent waar ik altijd van overtuigd was geef ik niet op. De talloze keren dat ik vooral vanaf de jaren 90 doelgericht optrad als dichter-performer en ook in samenwerking met anderen tot en met muzikanten op de vele podia en gelegenheden waren voor mij van onschatbare waarde. Soms voor een hondenkop maar ook voor een volle Theater Harmonie in 2001 in Leeuwarden om het gedicht "De Dakloze* voor te dragen voor o.a. de Commissaris van Koningin, Margaretha de Boer, die daarna bij mij haar bewondering uitsprak voor het gedicht zijn onvergetelijke momenten voor een dichter. Immers ik schrijf nooit een gedicht om alleen mezelf te bevredigen of blij te maken. Altijd schrijf ik om gelezen, gehoord te worden door anderen. Het schrijven is een medium om mee te delen, te verhalen of zaken en onderwerpen onder de aandacht te brengen van anderen. Altijd is er wel een onderwerp, een feit of gebeurtenis, een punt om te benoemen en te beschrijven of wat dan ook dat het vermelden waard is binnen een gedicht of een verhaal. Het gegeven is dan ook wie schrijft, die blijft...Nu helemaal in deze digitale tijd en wereld waar alles eeuwig wordt opgeslagen tenzij ooit de aarde vergaat. Zelfs rotstekeningen en stenen geschriften blijven voor altijd bestaan en leesbaar als het gebied waar ze te vinden zijn niet door een natuurramp als een aardbeving of erger wordt getroffen. Aldus is de magie van het schrijven eigenlijk niet te beschrijven of uit te leggen. Schrijvers en dichters schrijven en schrijven maar door en als ze gevraagd wordt over het waarom dan zijn er onnoemelijk veel redenen daarvoor te bedenken. Of het een talent is of een gave ons geschonken door de Lieve Heer kan menigeen het beamen. Of juist niet natuurlijk want schrijven is ook zoiets als een onderneming, een opgave of een uitdaging om aan te nemen. Gehoor geven aan een drang om te schrijven om de emoties, gevoelens en gedachten tot zelfs idealen, verlangens en dromen te verwoorden en in een vaste en blijvende vorm te gieten om het zo vast te houden en niet te verliezen, los te laten of te vergeten. Het schrijven van verhalen en gedichten beschouw ik zelf als het visualiseren van beelden, feiten, gebeurtenissen en acties in woorden. In poëtische vorm gaat het richting abstractie en zelfs surrealisme tot ook fantasie. Dat mag gezien de alom bekende poëtische vrijheid die de poëet mag hanteren. Maar mijns inziens wel om de waarheid te blijven betrachten en nastreven. Een gedicht liegt nooit omdat de poëet dat nooit zal toestaan of zich dat nooit zal permitteren. Poëzie is een universele kunstvorm net als muziek. Net als in de muziek valse noten ontoelaatbaar en verboden zijn is in de poëzie het niet toegestaan om onwaarheden en leugens als waar en echt te beschrijven. Zoiets als het onmogelijk is abnormaliteit te bestempelen als normaal. Het zijn zogezegd ongeschreven wetten die de dichter geacht wordt te weten en na te leven. Dan blijft alleen nog de kwestie over van smaak en wat men/de lezer als mooi beschouwd of niet. Daarover valt niet te twisten hoezeer de meningen ook verschillen en onoverbrugbaar zijn om eensluidend te worden. Dat is het bijzondere van kunst in zijn algemeenheid. Niet iedereen hoeft een Rembrandt, een Picasso, een Mondriaan, de Mona Lisa of het geschreven Hamlet van Shakespeare te bewonderen. Dat valt dan ook onder vrije meningsuiting. Wie kan dat bestrijden? Alles op het gebied van beeldende kunst, film, muziek, dans, schrijven en poëzie is continu in beweging en in ontwikkeling. Ooit was er misschien een begin maar nooit zal daar een einde aan komen zolang de mensheid en de aarde bestaat. En net zoals het universum oneindig is, zo bewegen de kunsten zich in dezelfde richting. In dat opzicht zijn de schone kunsten en schrijven en poëzie ongenaakbaar en bovennatuurlijk te noemen oftewel hemels zelfs. Nee, ik overdrijf niet en zit ook niet op los te fantaseren. Zo denk ik als dichter en schrijver over datgene wat ik bedenk, maak en schrijf. Totaal losstaand van elke vorm van arrogantie, zelfverheerlijking en of zelfgenoegzaamheid of waan. Anders zou ik het niet hierbij durven te verklaren. En inderdaad, eerder en beter dient bescheidenheid de mens alsook de kunstenaar. Het is altijd het publiek, de buitenwacht, de kijker, de lezer die het werk van de kunstenaar beoordeelt. Hetzij in positieve of in negatieve zin. Lang leve de vrijheid, is dan het parool. Want daar is een ieder vrij in. Kunst en schrijven is inherent daaraan ook de vrijheid om de keuzes te maken en zich daarmee toch te onderscheiden.

Nu is het inmiddels 2025 geworden! En vervolg ik deze blog over mijn geschiedenis als dichter-performer en auteur.
Waar was ik gebleven? In 2001....Een moeilijke tijd omdat ik toen door allerlei omstandigheden opnieuw dakloos was geworden. Ondanks alle inspanningen en bezigheden op creatief niveau vanaf de 90'er jaren met performances als dichter en met muzikale begeleiding van ook anderen op veel verschillende podia in Assen waar ik toen verbleef en op andere plaatsen zoals Groningen, Balloo en Emmen. En altijd deed ik dat met eigen geschreven werk en of geïnspireerd door de samenwerking met andere creatieve geesten. Maar ook altijd schreef en schrijf ik gebaseerd op eigen ervaringen, gebeurtenissen en ideeën. Immers mijn overtuiging dat iedere creatieve geest beschikt over een uniek leven en persoonlijkheid. In dat opzicht is iedere dichter/schrijver, kunstenaar en muzikant altijd een origineel product van zichzelf. En door daar uiting aan te geven is het daarom altijd de moeite waard om gelezen, gezien en gehoord te worden. Maar aangezien smaken kunnen verschillen hoeft daar nooit over getwist te worden. Tevens is het ook een kwestie van de mogelijkheden, faciliteiten, financiën en of andere omstandigheden die bepalen hoe alles eruit ziet dan wel het beoogde resultaat en of de mate van waardering wel of niet bereikt wordt.
Zelf heb ik daar nooit een punt van genaakt omdat ik vind dat een kunstenaar werkt met de middelen en mogelijkheden van dat moment met de intentie van eigen origineel werk aan te bieden aan het publiek en het beste ervan te maken. Wat men er ook van moge vinden en hoe de beoordeling ook zal zijn.
In dat opzicht ben ik zelf als dichter-performer en muzikant nooit tevreden met het bereikte resultaat. Het kan altijd beter of anders. Mar ja, ook een factor die een rol speelt is het oordeel van het publiek en de media. "De beste stuurlui staan aan wal", is een klassieke uitdrukking die sinds oude tijden altijd geldt. Whatever and however dus stoor ik mij daar niet aan.

In dit nieuwe jaar hoop ik, ijs en weder dienende, uiteraard om datgene te doen op mijn gebied(en) wat nodig is om actief te blijven. En aan een ieder te tonen dat er nog altijd nieuwe dingen te maken zijn. Ook in samenwerking met gelijkgestemde creatieve geesten en mits de kansen ons worden geboden. En zo niet, dan creëren wij onze eigen kansen. Wij als kunstenaars en ikzelf als dichter en performer heb in eerste instantie alleen een eigen overtuiging, wil en inzet nodig om een eigen ding neer te zetten en te laten zien.
Dus we zullen zien wat het nieuwe jaar 2025 ons en u allen in dat opzicht zal brengen!

En is het weer wachten op Wordt vervolgd.

Het is vandaag 7 februari 2025! Inderdaad het het jaar 2025 is weer hard op weg gegaan. Bijna geruisloos en onopgemerkt wat mij betreft is de maand januari voorbijgegaan. Wat valt er dan te zeggen over de komende tijd en maanden? Als dichter en nu inactief als performer hoop ik de komende tijd de lange periode van rust en in feite stilstand achter de rug te laten. Hoe en wat, dat valt nog te bezien. Behalve dus de webshop annex website als een soort van uithangbord en promotie van mijn werk als dichter middels de uitgegeven boeken is het nu zaak om toch weer mezelf te activeren als dichter-performer. En dit door middel van het zoeken van samenwerking en contact met anderen zoals muzikanten, individuen en organisaties om aandacht te krijgen voor mijn werk. Dus er is nog een weg te gaan na zo'n lange tijd van stilstand.
Maar met een positieve instelling en nieuwe werklust valt er genoeg resultaat en eer te bereiken is mijn overtuiging.
Los van het feit dat we in roerige tijden verkeren gezien de geopolitieke omstandigheden en situaties die veel onzekerheid en verwarring veroorzaken.
Als dichter en kunstenaar en met mij de vele soortgenoten/collega's zien we alles gebeuren met andere ogen en met een eigen kijk op de dingen.
Zelf kan ik er kritisch over zijn en aanschouw ik de politieke wereld van de machtigen die over ons en onze toekomst beslissen met argusogen.
En eigenlijk is er sinds de oudheid toen de mensheid de politiek uitvond om te regeren en te bepalen wat goed is voor het volk en de massa die dat alleen maar te volgen heeft niet anders geweest. Nu is dat met de grote rol en niet uit te wissen macht van de media en ook de sociale media een belangrijke factor geworden die ons dagelijks wordt voorgeschoteld. Over de waarheid en echtheid van al het nieuws valt te discussiëren en in het kader van vrije meningsuiting c.q. communicatie kan alles mogelijk in twijfel worden getrokken. De belangen van alle partijen en die strijden om het gelijk en de waarheid lopen uiteen en zijn tegenstrijdig in velerlei opzichten. Dat geeft veel spanning en onzekerheid tegenwoordig en leidt tot zelfs conflicten, geweldsuitbarstingen, confrontaties en oorlog. Niemand kijkt daar nog van op want we raken daar aan gewend omdat de onderlinge tegenstellingen en meningsverschillen een orde van de dag zijn. Wie is dan nog bezig om vrede te stichten of om tot een verzoening te komen van de strijdende partijen? En als de media als een soort van toeschouwer of publiek ook nog olie op het vuur gooit of de kemphanen toejuicht en aanmoedigt om de vijand zo goed als het kan te overmeesteren of de grond in te boren, zeg maar te verpletteren, dan is de vrede alleen nog maar verder weg....Dat daarom de tijdsgeest van nu voor menigeen dan ook angstaanjagend is te noemen, is niet verwonderlijk. Gaan we anno 2025 richting een soort van nieuwe oorlogen of een 3de wereldoorlog? Het lijkt nu een soort van al geschreven scenario en mogelijk door de goden en of door Nostradamus reeds voorspeld?
Als dichter en kunstenaar geloof ik dat de mensheid en de machtigen der aarde tot de orde moeten worden geroepen. Normaal gesproken zou dat in de alom geroemde westerse democratieën een rol van het volk en of van de vrije media moeten zijn. Maar wat als het volk en de media als zo bepaald, beïnvloed en in handen zijn van de machtigen die over over ons regeren? Dan is er geen houden aan de macht van de elitaire politici en machtigen c.q. rijken der aarde die over het lot en onze toekomst beslissen.
Daarom schrijf ik het volgende gedicht.

*De Toekomst* (co-titel For your hope and glory)

Wie bepaalt onze toekomst vandaag?
Is het God, de mens, het is een vraag...
Wie geeft hier het juiste antwoord op?
Niet het volk maar degenen op de top!

Onze leiders, de presidenten, de mediamagnaten!
De miljardairs, de industriëlen, de oorlogsfanaten...
Na zogeheten 2 wereldoorlogen in de vorige eeuw,
voor een 3de WO al hoorbaar de brullende leeuw!

Dagelijks gaat het nieuws daarover, menslief!
Wilt gij liever leven of dood en tot welk gerief?
De hel en of een hemel op aarde, voor wie...
Desnoods vluchten naar Mars, to be free!

Nu in het nieuwe millennium 2025 verwacht...
Wat als straks er nog niemand is die lacht?
En de tranen slechts verhard door verdriet,
van de vele slachtoffers, je ziet ze dan niet!

Het geweld van oorlogen is dan zo gewoon...
Alsof het zo hoort voor de soldaten als kloon!
De hemel beware ons voor zo'n toekomst!
Dat betekent onze mensheid op z'n domst

En alle intelligente politici die onzin uitkramen...
O God, die moeten zich in feite doodschamen!
Julius Caesar, Napoleon en Hitler deden 't niet,
aldus niets nieuws onder de zon, het oude lied

Welaan, bidden met z'n allen, op hoop van zegen!
Als toch op tijd de redding komt van goudenregen...
Zoals in een klassieke film een happy ending story,
toch eindig ik hierbij met "for your hope and glory"!

Benjamin Maryanan. 7 februari. Nederland.